Podpowiedzi dla praktycznych rozwiązań najczęściej inspirowane są życiem. Potrzeba matką wynalazku rzecze przysłowie. Matka ta ma wiele dzieci, a jednym z nich jest aplikacja Selfind.

W 2012 roku na stanowisko pracownika gospodarczego w Stowarzyszeniu Na Tak została zatrudniona osoba z niepełnosprawnością intelektualną. Instrukcja pracy okazała się jednak nie dość przejrzysta dla poprawnego wykonywania obowiązków. Plansze ze zdjęciami oraz spisane wytyczne nie spełniały swojej roli. Brakowało narzędzia, które w prosty sposób wyjaśniałoby kolejne zadania do zrealizowania w danym dniu i przy okazji byłoby obsługiwane intuicyjnie.

Sytuacja stała się pretekstem do połączenia sił (Stowarzyszenie Na Tak wraz z Poznańskim Centrum Supekomputerowo-Sieciowym przy wsparciu merytorycznym prof. Zbigniewa Woźniaka z UAM) i stworzenia rozwiązania ułatwiającego wdrożenie pracowników z niepełnosprawnością intelektualną do pracy. W ramach programu HELPS zespół stworzył aplikację obsługiwaną za pomocą dotykowego ekranu komputerowego. Ułatwiła ona w sposób zdecydowany koordynację pracy pracodawcy oraz pracownika.

Zasada – technologia jako odpowiedź na marginalizację społeczną – doskonale sprawdza się u naszych niedalekich sąsiadów. Jednym z ciekawszych rozwiązań tego typu jest projekt Poseidon (www.poseidon-project.org). Partnerzy z Wielkiej Brytanii, Norwegii i Niemiec stworzyli aplikację wspierającą niezależność życiową osób z zespołem Downa w trakcie realizacji codziennych zadań.

Rozwiązania zagraniczne dotykają w gruncie rzeczy problemów uniwersalnych. Nie są jednak wystarczająco dostosowane do rodzimych kontekstów. Stąd konieczność opracowania rozwiązań biorących pod uwagę spersonalizowane potrzeby osób z niepełnosprawnością intelektualną mieszkających w Polsce.

W ten sposób, rok po zakończeniu projektu HELPS, zrodził się pomysł stworzenia narzędzia, które zwiększyłoby szansę usamodzielnienia osoby z niepełnosprawnością intelektualną w życiu codziennym.

Aspiracją aplikacji SelFind jest bycie tym czym stały się syntezatory mowy, czy biała laska dla osób niewidomych: przełamaniem barier w dostępie do życia publicznego. Ważnym jest zatem, aby uczynić to rozwiązanie powszechnym również w świadomości osób decyzyjnych w instytucjonalnych systemach wsparcia.